Een leenauto is een prettige service, maar kan heel wat teweeg brengen. Vraag dat maar aan Peter van Burik, een echte Toyota liefhebber die een Starlet als leenauto kreeg op momenten dat zijn luxe Camry of sublieme Lexus voor onderhoud bij de dealer stond. Dankzij die bescheiden leenauto heeft Peter inmiddels zelf drie Starlets. De luxe mist hij nauwelijks, want minimalisme is eigenlijk mooier.
Onvergetelijke indruk
“Het was een witte Starlet P8, het bouwjaar moet 1993 of 1994 zijn geweest, en ik vond dat hij verrassend lekker reed.” Peter van Burik (55) is de leenauto die zijn leven veranderde nooit meer vergeten. Nu staat er een bijna exacte kopie van die leenauto op zijn erf in Apeldoorn. Een witte P8, in Friend-uitvoering met hetzelfde stoffen interieur. Het is zelfs een bijna uniek exemplaar, want de Starlet staat op grijs kenteken. Geen toeval, want de familie Van Burik verdiende generaties lang haar brood in de bedrijfswagenhandel. Daar vindt ook Peters waardering voor Toyota zijn oorsprong.
Familiebedrijf
In 1925 begon Peters opa een smederij die al snel uitbreidde naar de verkoop van fietsen, later auto’s en in de jaren dertig ook bedrijfswagens. “Opa overleed toen hij 71 was, dus mijn vader Cees nam het bedrijf al op vrij jonge leeftijd over. De autohandel in Apeldoorn kreeg op een gegeven moment een slechte naam. Mijn vader liet personenauto’s los en richtte zich volledig op bedrijfswagens. Ik begon al jong te helpen. Een klant tipte mijn vader over Toyota Dyna’s die door Rijkswaterstaat waren ingeruild. Daar zag ik handel in, maar ik kon mijn vader met moeite overtuigen.”
Zo krijg je affiniteit
Eenmaal overtuigd kocht de firma Van Burik in één keer een partij van 18 bestelwagens op. Niet alleen Dyna’s, maar ook een Toyota HiAce met ruim vier ton op de klok. “Voor die tijd was dat een astronomische kilometerstand”, zegt Peter. “Toen ik in die auto reed kon ik alleen maar denken ‘wat rijdt dat goed!’ We hebben die auto doorverkocht, en hij heeft nog jaren doorgereden. Zo krijg je affiniteit met een merk.”
Hart voor leuke auto’s
Die affiniteit leidde ertoe dat Peter voor zichzelf een Camry kocht – “jeetjemina, wat was dat een mooie auto” – die hij 11 jaar lang reed tot er bijna zeven ton op de teller stond. De Camry werd opgevolgd door een Lexus LS400 die hij nog altijd heeft en waarvan de kilometerteller de 758.000 heeft bereikt. Om gezondheidsredenen moest Peter het familiebedrijf op een laag pitje zetten, dus veel kilometers maakt hij niet meer. Zijn hart voor leuke auto’s en dan met name Toyota’s klopt echter nog net zo hard als vroeger.
Niet hetzelfde
“Mijn Lexus is fantastisch, maar als Toyota liefhebber wilde ik toch ook weer een Toyota. Ik heb overwogen om een Camry terug te kopen, maar dat zou nooit hetzelfde zijn. Toen stuitte ik op een Starlet, die me aan het denken zette. Die auto heeft Toyota op de kaart gezet. Je zag ’m vroeger overal, maar nu bijna nooit meer. Ik hou van luxe, maar het minimalisme van de Starlet spreekt me ook aan. Hij deed me ook denken aan die leenauto van vroeger.
Precies goed
De Starlet die Peter vond was een P7 uit 1987. Een Zwitserse uitvoering zonder sierstrips, achterruitwisser, mistachterlicht of klapraampjes en met maar één buitenspiegel. Wel van de eerste eigenaar, weinig kilometers en niet duur, precies zoals Peter zijn auto’s graag ziet. Hij kocht de Starlet en in de vijf jaar die erop volgden merkte hij dat het moeilijk is om de Starlet te laten staan: “Het is een fijne, zuinige auto, die rijdt als een nieuwe. Waar ik ook kom, iedereen wil me zijn of haar herinneringen aan Starlets vertellen. Iedereen kent wel iemand die er eentje had!”
“Kon mezelf wel voor m’n kop slaan”
Hij was al een paar jaar een tevreden Starlet rijder, van een P7 die hij eigenhandig steeds een beetje mooier maakte, toen Peter op internet een advertentie zag. Een witte Starlet P8, bouwjaar 1991. Zoals die leenauto van vroeger en dan ook nog op grijs kenteken. “Na twee dagen was de advertentie weg en kon ik mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik niet had toegeslagen”, grijnst Peter. “Toen diezelfde auto een paar dagen later weer te koop stond beschouwde ik dat als een teken.”
“Ik heb mezelf nog een paar uur voorgehouden dat ik ’m niet zou kopen, maar dat hield ik niet vol. Het grijze kenteken gaf de doorslag, daar zag ik meteen het unieke van. Ik heb sowieso iets met grijze kentekens en er zijn nog drie Starlets met grijs kenteken in Nederland!” Er was nog wel wat werk aan de bestel Starlet. Zo heeft hij hier en daar wat last van roest, mocht de remmerij wel worden vernieuwd en behoefden velgen en bekleding een flinke opknapbeurt.
Nóg een Starlet
Terwijl Peter zich zette aan het opknappen van zijn nieuwe aanwinst kwam er nóg een Starlet op zijn pad, een blauwe van de P9-generatie uit 1997. “Die werd me aangeboden door een kennis”, zegt Peter. “De auto was van zijn overleden schoonzus geweest. Er werd nauwelijks mee gereden, maar de familie wilde de auto ook niet echt kwijt. Als ik ’m zou overnemen zou dat een ideale oplossing zijn, dan zouden ze de auto nog regelmatig zien. Tsja, en als je al een P7 en P8 hebt …”
Ook een P6?
De P9 is door Peter inmiddels onder handen genomen om ’m weer in nieuwstaat te brengen. Dat is nooit helemaal klaar en dat geldt eigenlijk ook voor de andere Starlets. “Van de P8 wil ik de zijruiten nog opnieuw blinderen”, zegt Peter. “Ik zoek ook nog naar de originele bestickering van de waterleidingmaatschappij. Of er ook een P6 komt? Nee, die weet ik heus te waarderen, maar ik heb die auto niet bewust meegemaakt. Wel de Starlets die ik nu heb. Ik rij er regelmatig oldtimerritten mee en heb overal aanspraak. Dat zegt iets over die auto’s.”
“Iemand moet toch zo gek zijn?”
De Starlets moeten perfect worden, maar ook zonder dat stadium te hebben bereikt is Peter Starlet liefhebber voor het leven. Hij heeft de essentie van de kleine Toyota ontdekt en omarmd: “Ik vind het fantastisch, zo’n éénlitertje, met vierbak, zonder poespas. Geen enkele van mijn drie Starlets voelt aan als een oude auto, dat is bijzonder. Na alle luxe auto’s die ik heb gehad, heeft het me echt verbaasd hoe fijn zo’n Starlet rijdt.”
“Deze Starlets blijven bij me en ik zorg dat ze goed blijven. Of dat het geld waard is? Dat weet ik niet en dat interesseert me ook niet. Iemand moet toch zo gek zijn auto’s als deze op de weg te houden? Als niemand het doet, dan doe ik het. En met meer plezier dan je je kunt voorstellen. Zo mooi, dit minimalisme.”